The Open Book

Ik heb een nieuw boekenplankje in de bibliotheek! Afgelopen maand werd aan de voorgaande Bookfluencers (een titel waar ik mij nog niet volledig mee identificeer, aangezien ik over weinig talent voor social media beschik en ik een lachwekkend klein aantal volgers heb) gevraagd wie nog een keer een plankje wilde cureren, en ik reageerde als eerste. Dat betekende dat ik, tussen toetsen nakijken en lesgeven en ouders spreken en lezingen voorbereiden en volleybalwedstrijden spelen en blogs schrijven (zoals ik al eerder schreef: ik heb het maar zwaar), ook nog eens vijfentwintig boeken uit moest zoeken en daar een filmpje over opnemen. Wil je weten welke er op mijn plankje staan? Lees dan door!

De opzet van het plankje was precies hetzelfde. De manier om het onder de aandacht te brengen niet. Vorige keer werden er actievideo’s gemaakt (voor zover het woord actie van toepassing is met lezen en rondlopen in een bibliotheek), maar deze keer moest ik ook nog aan het woord. En geloof het of niet, voor een docent die de hele dag praat en die er aan het eind van een lange dag achter komt dat ze nog veel meer woorden in haar arsenaal heeft, is het bijna ondoenlijk om twee minuten lang in een camera te kijken en te zeggen waarom boeken zo geweldig zijn. Zo zei ik dat ik docent Engels heb, begon ik drieduizend keer aan een zin en wist vervolgens niet hoe ik die moest eindigen, en was zo ongeveer de helft van de drie kwartier aan film die we geschoten hadden beeld van hoe ik gegeneerd aan het lachen was. Toch is het uiteindelijke filmpje van twee minuten best leuk geworden, denk ik. Bekijk het hier: https://www.instagram.com/theopenbook_byelke/

Maar goed, het lijstje zelf. De vorige keer had ik al mijn favorieten al gehad, dacht ik. Dus twee minuten nadat ik enthousiast had gereageerd dat ik echt wel nog een keer wilde, realiseerde ik me dat ik weer vijfentwintig nieuwe boeken moest bedenken. Ik vond namelijk dat ik niet dezelfde boeken mocht noemen, of zelfs van dezelfde schrijver. Nee, het moesten allemaal nieuwe belangrijke boeken zijn. Het moesten klassiekers zijn en moderne boeken, er moesten boeken van vrouwen en mannen opstaan, en er moesten boeken bij die geschreven zijn door schrijvers van alle mogelijke afkomsten. Kortom: een gevarieerde en diverse lijst.

Ik was trouwens in tien minuten al klaar. Dit zijn ze:

• Paul Biegel – Het sleutelkruid. Een klassieker in de Nederlandse kinderliteratuur, en ik vind deze nog mooier dan zijn bekendste boek De kleine kapitein.
• Willem Frederik Hermans – Nooit meer slapen. Ik houd van deprimerende maar tegelijkertijd nuchtere literatuur. Dit is een prachtig voorbeeld.
• Pramoedya Ananta Toer – Aarde der mensen. Afgelopen week gaf ik een lezing over dit boek van deze Indonesische schrijver. Voordat ik gevraagd werd of ik erover wilde spreken, had ik er nog nooit over gehoord. Volledig onterecht, blijkt.
• Annet Schaap – Lampje. Sprookje, coming-of-age en mysterie, alles in een. En het is nog heel grappig ook.
• Ursula K. LeGuin – The Left Hand of Darkness. Een vrouw met een science-fictionboek, over een planeet waarin de bevolking geen gender heeft.
• Ray Bradbury – Fahrenheit 451. Nog een scifi-klassieker, over een dystopische maatschappij waarin boeken verboden zijn. We hebben er onlangs een boekenclubavond over gehad – een blog volgt!
• George Orwell – 1984. Scifi-klassieker nummer drie. Geen uitleg over nodig, toch?
• Emily Brontë – Wuthering Heights. De inspiratie voor het boek Ooievaar en Dromedaris van Anjet Daanje, een Gothic boek over hoe de liefde je kan achtervolgen, ook na de dood.
• Toni Morrison – Beloved. Hartverscheurend hard boek over een familie en een geest in het Amerika na de Burgeroorlog.
• Zora Neale Hurston – Their Eyes Were Watching God. Een belangrijk boek in de Zwarte literatuur, over het leven van Janie Crawford.
• Neil Gaiman – American Gods. Is het science fiction? Fantasy? Een roadtrip? Moderne mythologie? Hoe dan ook, het is geweldig.  
• Jhumpa Lahiri – The Namesake. Dit boek gaat over een Indiase familie die naar Amerika verhuist, met alle culturele verschillen vandien.
• Salman Rushdie – Midnight’s Children. Het kostte me een maand om dit boek uit te lezen, maar het blijft een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb.
• David Mitchell – Utopia Avenue. Ik houd van boeken, en ik houd van de jaren zestig en haar muziek. Dit boek heeft het allemaal.
• Sebastian Faulks – Birdsong. Ik heb dit boek over de Eerste Wereldoorlog en de jarenlange gevolgen ervan in een ruk uitgelezen.
• Maya Angelou – I Know Why the Caged Bird Sings. Dit is het eerste deel van de autobiografieën van Maya Angelou, indrukwekkend, eerlijk en prachtig.
• A.S. Byatt – Possession. Literatuur, macht en liefde zijn slechts drie van de vele thema’s in dit ongelooflijk knappe boek.
• Jennifer Egan – A Visit from the Goon Squad. Ik he been keer nagedacht om een blog te schrijven over hoe de problematiek in Amerika alleen maar aangepakt kan worden door een satire te schrijven. Dit boek is daar een perfect voorbeeld van.
• Marjane Satrapi – Persepolis. Een feministische graphic novel over Iran en het leven van Marjane Satrapi.
• Lionel Shriver – We Need to Talk about Kevin. Gruwelijk en aangrijpend, deze roman over de moeder die om moet gaan met het feit dat haar zoon een school shooter is.
• Mary Shelley – Frankenstein. Een van de bekendste klassiekers uit de Engelse literatuur, over Victor Frankenstein, die een wezen tot leven bracht, maar niet had nagedacht dat het misschien niet zo’n goed idee was.
• Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve – Beauty and the Beast. Volledig anders dan de Disneyversie, dit originele sprookje.
• Jim Dodge – Fup. Rauw, grappig en met wijze zinnen op elke pagina, dit kleine boekje over een man, zijn vader, en een enorme eend.
• Sally Rooney – Beautiful World Where Are You. Rooney schrijft altijd ontroerende boeken over de tijd waarin wij leven.
• Douglas Stuart – Shuggie Bain. Het kreeg direct de Booker Prize, deze autobiografische roman over een jongen in het arme gedeelte van Glasgow.
• Ralph Ellison – Invisible Man. Dankzij dit boek werd Ralph Ellison de eerste Zwarte man die de National Book Award for Fiction kreeg.
• Alan Hollinghurst – The Line of Beauty. Over Engeland in de jaren tachtig, over Thatcher, over klassenverschillen, over hypocrisie, over gaycultuur en over AIDS.
• Mary McCarthy – The Group. Dit boek uit de jaren zestig gaat over een groep vriendinnen in het New York van de jaren dertig. Het leest als een boek van nu.
• Miriam Toews – Women Talking. Een waargebeurd verhaal over de vreselijkheden in een Mennonietenkolonie is precies wat de titel beweert: vrouwen die praten over wat ze nu moeten doen.

Wat vind je van mijn lijstje? Welke boeken heb jij er al van gelezen? Ben ik boeken vergeten? Welke boeken zou jij uitkiezen, en waarom? Laat het me alsjeblieft weten in de comments! En vergeet me niet te volgen voor meer boekenposts!